Dierenliefde II: Orgie en Youpie

Hoewel ik in Nederland eigenlijk niet zo heel veel met dieren heb, stijgt mijn dierenliefde in Mali altijd tot ongekende hoogtes. Met alle schapen, geiten en ezeltjes die op straat rondlopen, lijkt dit land dan ook een grote kinderboerderij. Dierenvrienden zijn hier echter schaars. Ezeltjes worden in mijn ogen nodeloos gemarteld door hun baasjes met de zware karren die zij moeten trekken en de doffe klappen op hun rug om hen aan te sporen. En niemand lijkt zich er iets van aan te trekken! Iedere keer als dat tafereel zich voor mij afspeelt heb ik de neiging om te protesteren. En als ik een ezeltje aan de kant van de weg zie staan, kan ik het niet laten om te gaan aaien en liefdevol te fluisteren.

Maar mijn dierenliefde is niet uitsluitend een vorm van compensatiegedrag. Ook dieren die relatief goed behandeld worden, ontkomen niet aan mijn knuffelneigingen. Zo hebben de twee honden van de familie bij wie ik woon al sinds dag één mijn hart gestolen. De ene heet Youpi, is ontzettend oud, ligt vooral languit op de binnenplaats en lijkt net als zijn baas al jaren met pensioen. De andere hond die luistert naar de opzienbare naam Orgie, is jonger en speelser en doet erg zijn best om ongenode gasten op afstand te houden. Orgie, de enige van de twee die in staat is om de trap op te lopen, vleit zich sinds mijn intrek in huize Keita regelmatig voor mijn deur om geaaid te worden en om mijn pannetjes van de vorige dag schoon te likken. Vorige week bleek onze vriendschap echt een feit. Toen ik met een collega de trap op liep naar mijn appartement, rende Orgie vrolijk voor ons uit. Ik stond zelf al binnen, toen ik mijn collega mijn naam hoorde roepen: "Gafou! Le chien...." Orgie had zichzelf boven aan de trap geparkeerd en leek niet van plan deze onbekende man er door te laten. Terwijl ik Orgie aan de kant duwde, murmelde ik: "Dat doet ie normaal nooit..." Waarop mijn collega antwoordde: "On dirait que tu n'a plus le choix. Tu as un garde-corps!"