Hutspot

Iedere week op dinsdagochtend stroomt de binnenplaats van Walé vol met leden van de lokale HIV vereniging Keneyaton. Al om 8 uur zijn de eerste vrouwen aanwezig om de lunch van die middag voor te bereiden. Op een afstand kijken de mannen toe die zich vooral bezighouden met hobby nummer 1 van mannelijk Mali: het zetten en drinken van Arabische thee. Het is voor de meeste leden het enige moment in de week dat ze niet negatief benaderd worden als gevolg van hun seropositiviteit. Onder elkaar is er geen angst om gestigmatiseerd te worden.

Al in de eerste maand van mijn verblijf in Segou had ik zowel mijn collega’s als de leden van Keneyaton beloofd om een Nederlands gerecht klaar te gaan maken. Half februari was het dan zover met op het menu HUTSPOT. Het enige Nederlandse gerecht dat ik kon bedenken waarvan ik zeker wist dat ik bijna alle ingrediënten op de markt kon vinden. 15 kilo aardappels, 11 kilo wortels, 8 kilo uien en de nodige boter, melk en kruiden. Een dozijn hard gekookte eieren en 10 kilo rundvlees moesten de eigenlijk onvermijdelijke UNOX rookworsten vervangen.

Naast de vrouwen van Keneyaton, had ik ook nog andere hulptroepen ingeschakeld: mijn Nederlandse vriendin Liselot en haar moeder Mia die me voor een vluchtbezoek van een weekje waren komen opzoeken in Mali. Aan de berg aardappels en wortels leek geen eind te komen, maar het resultaat mocht er wezen. De hutspot à la malienne was een groot succes!